Εκλογές (για να ψηφίσουμε σωστά τώρα) και γέλιο

Αν δεν είσαι υποψήφιος ή κομματόσκυλο, μπορείς να διακρίνεις ακόμη και την εύθυμη πλευρά των εκλογών !!!


Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Και αυτό δεν έχει σχέση με τις εκλογές, αλλά μου αρέσει. Είναι φιλοσοφημένο.

Η Αραβική "Άνοιξη", είναι φασιστικός σκοταδισμός

Σιγά-σιγά η Αραβική "Άνοιξη" δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο και τι βιώνει ο Αραβικός κόσμος: Καταρρέει η αστική τάξη και η αδύναμη ή ανύπαρκτη "δημοκρατία" της και αναλαμβάνουν οι ισλαμοφασίστες παπάδες. Με πρόσχημα το ισλάμ, φασιστικοποιούνται αυτές οι κοινωνίες, και η αριστεράτζα, οι προοδευτικάριοι και όλος ο μικροαστικός, πεινασμένος για εξουσία, συμφερτός στην Ελλάδα ζητωκραυγάζει, ενώ η τυφλή και άτολμη Ευρώπη σιωπά.

Στο όνομα του ισλάμ, έχουν αρχίσει τα εγκλήματα, όπως αυτό που είδε το φως της δημοσιότητας στην Τυνησία, και αλιεύσαμε στο Διαδίκτυο (http://www.pentapostagma.gr/2012/06/blog-post_574.html#ixzz1xCh3J1Js):

Το έγκλημα αποτυπώθηκε σε ένα συνταρακτικό βίντεο που παρουσιάστηκε σε πρόσφατη εκπομπή της αιγυπτιακής τηλεόρασης, με τον τίτλο “Egypt Today”, από τον Tawfiq Okasha.

Εκεί ένας νεαρός που έχει ασπαστεί τον χριστιανισμό περιμένει με απίστευτη ηρεμία τον μωαμεθανό δήμιο να του κόψει το κεφάλι. Όπως αναφέρει το Defence Point : «Υπέμεινε το μαρτύριό του και έφυγε από τη ζωή με έναν τρόπο που παραπέμπει σε άλλες εποχές και τους μάρτυρες της χριστιανικής πίστης…..Ο δήμιός του….οπλισμένος με την πεποίθηση της «θείας εντολής» έκοβε επί δύο λεπτά το κεφάλι του συνανθρώπου του φωνάζοντας «ο Θεός είναι μεγάλος» (το γνωστό “Allahu Akbar”) και συνέχιζε να πανηγυρίζει κρατώντας το λάφυρο στα χέρια του. Η εκτέλεση δεν έγινε καν όπως στη Σαουδική Αραβία για παράδειγμα (σε εγκληματίες), μία και έξω… Το «αμάρτημα» που διέπραξε ήταν το ότι αλλαξοπίστησε και ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό….Για να αποδώσουμε όμως τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το φρικιαστικό βίντεο μεταδόθηκε από την αιγυπτιακή τηλεόραση με τον προοδευτικό παρουσιαστή να είναι συγκλονισμένος και να αναφωνεί: «Είναι δυνατόν να είναι αυτό το Ισλάμ;» Δυστυχώς, ένα κομμάτι της ισλαμικής θρησκείας είναι…».

Μιλώντας στα αραβικά, ο δήμιος φορώντας κουκούλα ψάλλει μια σειρά από μουσουλμανικές προσευχές και δεήσεις και επιτίθεται στον Χριστιανισμό, τον οποίον, λόγω της πίστης στην Αγία Τριάδα, τον αναφέρει ως μια πολυθεϊστική πίστη: «Ας πάρει ο Αλλάχ εκδίκηση για τον πολυθεϊστή αποστάτη!». Και ενώ ο Αλλάχ δεν δείχνει να ανταποκρίνεται άμεσα, ο δήμιος συνεχίζει «Αλλάχ ενδυνάμωσε τη θρησκεία σου, να είναι νικηφόρα ενάντια στους πολυθεϊστές». «Αλλάχ, νίκησε τους άπιστους στα χέρια των μουσουλμάνων» και «δεν υπάρχει άλλος Θεός από τον Αλλάχ και ο Μωάμεθ είναι ο αγγελιοφόρος του».

Στη συνέχεια, κραυγάζοντας «Allahu Akbar!», ο μασκοφόρος δήμιος κρατώντας το μαχαίρι στο λαιμό του «αποστάτη» αρχίζει να κόβει το κεφάλι. Στο τέλος, το κομμένο κεφάλι του «αποστάτη» κρατιέται ψηλά ενώ ακούγονται ισλαμικά συνθήματα για τη «νίκη».

Νέες Εξελίξεις στο Μέτωπο της Τουαλέτας

Πριν από μερικές ημέρες είχαμε ασχοληθεί με τις τουαλέτες και, είναι αλήθεια, είχαμε ξενίσει. Η τουαλέτα είναι μια μηχανή, στην κυριολεξία, αναπόσπαστη από την καθημερινότητά μας, γι αυτό κι εμείς με την τουαλέτα έχουμε μια προσέγγιση φιλική. Είναι γνωστό εξ άλλου ότι η τουαλέτα είναι καθρέπτης του πολιτισμού. Το θέμα αναδεικνύει ακριβώς αυτό: Τις πλευρές που βλέπουμε αυτό το προσωπικό σημείο αναφοράς της καθημερινότητας, αν το σεβόμαστε και πως το αντιμετωπίζουμε. Γιατί αν το σεβόμαστε, σεβόμαστε τον εαυτό μας. Εμάς μας ενδιαφέρει η πλευρά του χιούμορ. Κι εκεί σταθήκαμε, με αγάπη.
Στο μέτωπο, λοιπόν, της τουαλέτας έχουμε εξελίξεις. Στα είδη γνωστά προστέθηκε και

1) Η τουαλέτα ενυδρείο. 

Εδώ τι να πούμε; Οτι η ανθρώπινη φαντασία δεν έχει όρια; Ή ότι, όπως είπε ο Αϊνστάιν, η ανθρώπινη βλακεία δεν έχει όρια; Διαλέξτε.

2) Τουαλέτα Υπονοούμενο

Αφού επί χρόνια ο λαός χρησιμοποιούσε εκφράσεις όπως "μυρίζει", "απόπατος" κ.λ.π. για το πολιτικό γίγνεσθαι και τους πολιτικούς, η κυρίαρχη τάξη αντεπιτίθεται και όπως βλέπετε δημιουργεί τουαλέτες για τον εαυτό της, που επιβεβαιώνουν ότι κυριαρχεί.

     Όχι βέβαια. Πρόκειται για τουαλέτες Τέχνης, που απλά σε προδιαθέτουν να αδιάσεις ευχάριστα.

3) Ο ΒΕΣΠΑΣΙΑΝΌΣ ΔΙΚΑΙΏΝΕΤΑΙ !!!!!!!!!!

Ο ρωμαίος αυτοκράτορας που έβαλε φόρο στις τουαλέτες και απαντούσε σε όσους τον κατηγορούσαν για υπερβολή στους φόρους, ότι "το χρήμα δεν μυρίζει", επιστρέφει. Βρήκε μιμητές στη σύγχρονη εποχή. Ιδού η τουαλέτα που μαζεύει χρήματα για το κράτος.

4) ΚΑΤΟΥΡΆΝΕ ΌΡΘΙΕΣ !!!!!!

Το σοβαρότερο όμως ζήτημα είναι ότι οι γυναίκες μπορούν πλέον να κατουράνε όρθιες !!!!!!! Ένα ακόμη αντρικό κάστρο έπεσε !!! Γιατί κυρία μου;;; Ο Θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε. Και σένα ακόμη μια φορά σε βάζει ο επιτήδειος να Τον αμφισβητείς. Είναι κατάσταση αυτή;;; Θα πέσει φωτιά να μας κάψει !!!

ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΊΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΌΛΟΥ, ΠΟΥ ΚΆΘΕ ΓΥΝΑΊΚΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΈΧΕΙ ΠΛΈΟΝ ΣΤΗΝ ΤΣΆΝΤΑ ΤΗΣ.

Ζωγραφική σε σκονισμένα τζάμια

Δείτε αυτή την καταπληκτική τέχνη πάνω σε σκονισμένα τζάμια:

Ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να αντισταθούν στη θέα ενός σκονισμένου τζαμιού αυτοκινήτου και καταλήγουν να ζωγραφίζουν αστείες φιγούρες ή να γράφουν έξυπνα μηνύματα. Από την άλλη βέβαια υπάρχουν και μερικοί πολύ ταλαντούχοι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τους σκονισμένους αυτούς καμβάδες για να δημιουργήσουν κάτι πολύ ανώτερο από πρόχειρα σχέδια στο τζάμι…

Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2012/05/apisteuti-texni-se-skonismena-tzamia-autokinitwn-2/#ixzz1wtVrvXwY

Τα παιδία παίζει... και στην Αφρική

Τα παιδιά, παντού και πάντα, είναι... παιδιά. Ακόμη και όταν είναι παιδιά του τρίτου, του τέταρτου ή και του πέμπτου κόσμου. Έχουν κι αυτά ανάγκη να παίξουν, αν και δεν έχουν οι γονείς να τους αγοράσουν παιχνίδια. Αυτά τα παιδιά, όμως, μπορούν να αποδείξουν οτι το παιχνίδι είναι δημιουργία, αφού φτιάχνουν τα παιχνίδια μόνα τους. Θαυμάστε την ευρηματικότητά τους, την παρατηρητικότητά τους, που αποτυπώνεται στη λεπτομέρεια, και τη θέληση - έστω και ενστικτόδικα - για αντίσταση στην καταπίεση, που εκδηλώνεται με την μορφή της στέρησης.

Νίκος Ζαχαριάδης, Τα χρόνια της νιότης (1903- 1932)

Σύντομα κυκλοφορεί ένα καινούργιο βιβλίο που θα σας καταπλήξει !!!!

     Θέλησα να κάνω ένα διαφορετικό βιβλίο. Κάτι σαν ταινία σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Κατά την διάρκεια της μελέτης των νεανικών χρόνων του Ν. Ζαχαριάδη παρακολουθώντας τον ίδιο, την δράση του, καθώς και τους  άλλους πρωταγωνιστές  των γεγονότων που εμπλέκονται στην κοινωνική και κομματική του ζωή, αφού  συγκέντρωσα και έβαλα  σε μία σειρά τις πληροφορίες που ήθελα,  ένοιωσα σαν να παρακολουθούσα ταινία.  ΄Ηταν  ακριβώς αυτό που ήθελα να πετύχω  για μένα και τον αναγνώστη. Ένα διαφορετικό βιβλίο. Ένα βιβλίο με κίνηση, δράση, ανατροπές, διαλόγους, με εικόνες καθημερινότητας όπως ακριβώς συμβαίνει και στην ζωή. Τα πρόσωπα είναι  υπαρκτά .Ο Νίκος Ζαχαριάδης ή Κόλιας Κούτβης, η Στέλλα Κοσμίδου, ο Σταυρίδης, ο Χατζηαναστασίου, ο άνθρωπος της ασφάλειας, που παρακολουθούσε τον Ζαχαριάδη  για χρόνια από τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα χωρίς αυτός να γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα, ο Πουλιόπουλος, ο Μάξιμος και τόσοι άλλοι είναι χαρακτήρες ζωντανοί  με αισθήματα, αδυναμίες, φόβους, ανασφάλειες   αλλά και με έντονο  πάθος, παρά τους κινδύνους και τους διωγμούς που δέχονταν, να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό γίγνεσθαι στα μέτρα της δικής τους καρδιάς χωρίς να παραβλέπουμε   και το γεγονός ότι  κάποιοι από αυτούς  εκτελούσαν συνειδητά  ή ασυνείδητα απλά εντολές προώθησης ξένων συμφερόντων.  Κινούνται και δρουν μέσα σε νεοσύστατα εργατικά συνδικάτα, σ τα λιμάνια της Κωνσταντινούπολης και της Οδησσού, πηγαινοέρχονται στη Ρωσία, επισκέπτονται συνωμοτικά την Ελλάδα, με σκηνικό τη Δικτατορία του Πάγκαλου, μεταμφιέζονται για να μην  αναγνωρίζονται, συσκέπτονται,  μάχονται  και   μηχανορραφούν. Η Μ. Ιδέα, το Μακεδονικό, η Κ. Διεθνής , η Σοβιετική Επανάσταση διαμορφώνουν  τον χαρακτήρα τους, τη στάση τους απέναντι στη ζωή και το κόμμα, προσπαθώντας να ελέγξουν τις εξελίξεις της κοινωνίας με τις  προσωπικές τους παρεμβάσεις.   Κάποιοι εκδιώκονται  ή αναρριχώνται στην κομματική ιεραρχία, άλλοι εγκαταλείπουν και κάποιοι αλλάζουν ακόμη και κομματικά στρατόπεδα. Ο καιρός περνάει και  κάποιοι, ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Ν. Ζαχαριάδης, επανέρχονται πίσω στα γεγονότα και με καινούργια κριτική διάθεση  καταγράφουν την  ιστορική  πραγματικότητα της εποχής   η οποία παραδίδεται   συνειδητά ή όχι στον εκάστοτε σύγχρονο αναγνώστη  προς αποδοχή, δικαίωση ή και απόρριψη. Θα μπορούσαμε να  δούμε αυτή την πράξη  και σαν μια μορφή εξομολόγησης κινούμενης από την ανάγκη της κάθαρσης.

                 Το απρόσμενο και η έκπληξη από τις πιο αντιφατικές μαρτυρίες   για  τα ίδια γεγονότα καθώς και η  πολυμέρεια γνώσης και  πληροφόρησης θα δικαιώσουν τον αναγνώστη-ερευνητή-μελετητή  για την επιλογή να διαβάσει αυτό το βιβλίο.

ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ !!!!!!!!

Αυτούς που το έγραψαν, δεν τους γνωρίζω, αλλά συμφωνώ με αυτό το σύνθημα!!!!